Πέμπτη, Αυγούστου 28, 2008

Εντυπώσεις από το ταξίδι - Μέρος Β'

...
Το πιο μαγικό για εμένα (ως μηχανικό) ήταν ότι στην πόρτα του ασανσερ του ξενοδοχείο υπήρχε το σημείωμα "Ζητούμε συγγνώμη για τα προβλήματα λόγω της ανακατασκευής των γραμμών του μετρό έξω από το ξενοδοχείο μας. Οι εργασίες θα ολοκληρωθούν σε 5 μέρες, δηλαδή στις 7/7". Για οποιονδήποτε έλληνα εργολάβο είναι κατανοητό το μέγεθος της διαστροφής:
ΠΟΤΕ δεν υπόσχεσαι στους πολίτες ακριβή ημερομηνία παράδοσης του έργου. ΠΟΤΕ!
Οι φιλλανδοί όμως δούλευαν νυχθημερόν. Και εδώ έρχεται το δεύτερο μέρος της διαστροφής:
Στις 7/7 το μετρό του Ελσίνκι βάδιζε πάνω στις ράγες του, μπροστά από το ξενοδοχείο Seurahuone.

Ο σιδηροδρομικός σταθμός.

Oι φιλλανδοί είναι πολύ ευγενικοί άνθρωποι και όχι ιδιαίτερα διαχυτικοί. Το μεγαλύτερο πρόβλημά τους είναι ο αλκοολισμός. Υπάρχουν αρκετοί αλκοολικοί (και άλλοι τόσοι που απλώς τα σαββατόβραδα πίνουν πολύ). Ένας από αυτούς (μεγάλου μεγέθους τύπος) κόλλησε τη μούρη του μπροστά στον πεθερό μου σε ένα πεζοδρόμιο, Σάββατο βράδυ. Ο πεθερός μου του έλεγε πως δεν τον καταλαβαίνει (στα ελληνικά) κι εκείνος του απαντούσε φωνάζοντας στα φιλλανδικά. Αυτό διήρκησε μερικά δευτερόλεπτα πριν ο απογοητευμένος μεθυσμένος φιλλανδός παραιτηθεί από την προσπάθεια.

Το γεγονός αυτό το αναφέρω διότι ήταν η πιο επικύνδινη κατάσταση που βιώσαμε στο ταξίδι μας. Το άγνωστο του Ταλίν και οι φήμες για τη ρώσικη μαφία στην Πετρούπολη αποδείχτηκαν κουραφέξαλα. Η αλήθεια είναι πως δεν προσπαθήσαμε να πουλήσουμε ναρκωτικά στην Αγ. Πετρούπολη ώστε να δούμε τις αντιδράσεις των ρώσων μαφιόζων (ίσως να μας ξέβραζε σε κάποια του όχθη ο ποταμός Νέβα). Αλλά σε γενικές γραμμές νομίζω πως η πιο "επικύνδινη" πόλη που έχω πάει, είναι η Αθήνα.

Σημειώνω εδώ το άλλο εκπληκτικό που έμαθα για τη Φιλλανδία: οι αλκοολικοί αντιμετωπίζονται ως ασθενείς και το κράτος τους χορηγεί 700€ μηνιαίως συν κουπόνια φαγητού! Αντί να δουλεύετε στην Ελλάδα, μπορείτε να πίνετε στη Φιλλανδία.

Το Ελσίνκι δεν έχει πολλά ή φαντασμαγορικά αξιοθέατα. Είναι όμως μια όμορφη πόλη με μια εκπληκτική αύρα ηρεμίας. Τα ωραιότερα σημεία της είναι αυτά που λέει και το virtualtourist (ας μην γίνω ταξιδιωτικός οδηγός). Σημειώνωνω μόνο τον πιο ωραίο φυσικό περιβάλλον για ζωολογικό κήπο! (στεγάζεται σε νησάκι έξω απ' το Ελσίνκι και πας με καραβάκι!)

Περισσότερες φωτογραφίες από το ταξίδι, εδώ.

(συνεχίζεται)

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Πολλή ωραία περιγραφή!
Περιμένουμε και τη συνέχεια απο Αγία Πετρούπολη!!
geo_ilia

Ανώνυμος είπε...

δηλαδη... ευτυχια ειναι
να εισαι αντιλοπη στο ελσινκι!
(λιγο μακρυα απο τους προγονους
σου, τα ιερα σου χωματα.. αλλα
σε αποζημιωνει το περιβαλλον :))) )

Σοφία είπε...

Η λιγότερο επικίνδυνη πόλη που έχω επισκευτεί ποτέ (αλλά και η περισσότερο βαρετή) είναι το Ελσίνκι. Όσο για την οργάνωση, ένα από τα πρώτα πράγματα που μου είχαν κάνει εντύπωση στην Φινλανδία ήταν η ακρίβεια των δρομολογίων των λεωφορείων (10:03, 10:07 κ.λπ.) και το πόσο αγανακτούσε ο κόσμος όταν το λεωφορείο αργούσε 5 λεπτά!

scarface είπε...

Μου άρεσε η περιγραφή σου , αλλά είμαι σίγουρος ότι σε εσένα θα αρέσει πολύ περισσότερο η Αγία Πετρούπολη.

υ.γ. και η Χαλκίδα δεν είναι τόσο χάλια. :)

civil είπε...

η αλήθεια είναι πως το ταξίδι ήταν 3 βραδια Ελσίνκι, 2 Ταλίν και 4 Αγ. Πετρούπολη. Τα δύο πρώτα ήταν καλά αλλά η Αγ. Πετρούπολη θέλει βδομάδα γεμάτη...